- „Czarodziejska pałeczka” – sznuruje nam usta – sprawdzamy czy dziecko jest wstanie oddychać przez nos i jak długo to robi.
- „Spacer po łące” – wciągamy powietrze nosem, zatrzymujemy i wypuszczamy nosem – wąchamy kwiatki.
- „Huśtanie misia na brzuszku” – przy wdechu przepona powinna się uwypuklić, przy wydechu powrócić do poprzedniego położenia. Wykonujemy to ćwiczenie w leżeniu.
- Zdmuchiwanie świecy – nabieramy powietrze nosem, dmuchamy ustami.
- Długie dmuchanie na płomień świecy – chodzi o jak najdelikatniejsze długie wypuszczanie powietrza tak, aby płomień tylko się poruszał, ale nie zgasł.
- Puszczanie baniek mydlanych przez słomkę.
- Dmuchanie na kuleczkę z watki – „mecz” (2 osoby na przeciw siebie wbijają gole),
- Dmuchanie na serwetkę – zabawa w „ducha” (głowa odchylona w tył, kładziemy serwetkę na twarzy, robimy wdech nosem i mocny wydech ustami tak, aby serwetka poleciała do góry)
- Dmuchanie na inne drobne przedmioty – piórka, piłeczkę do pingponga itp.
- Przesuwanie różnych małych przedmiotów poprzez dmuchanie na nie przez słomkę.
- „Sadzenie kwiatków”, „odkurzacz” – zabawy te polegają na zasysaniu przez słomkę małych kawałków papieru.
- „Gra” na flecie, glinianych ptaszkach, gwizdkach itp.
- UWAGA!
- Nie robimy tych ćwiczeń zbyt długo – może dojść do hiperwentylacji.
- Bawimy się w przewietrzonym pomieszczeniu.
- Pojemność płuc dziecka jest mniejsza niż dorosłego, więc przy zabawach, „kto dłużej będzie dmuchał, kto dłużej powie…” – zawsze wygra dorosły.
- Na wydechu długo wymawiamy samogłoski: a, e, o, u, y…
