JAK WSPIERAĆ KOORDYNACJĘ RĘKA – OKO U DZIECI
Koordynacja wzrokowo-ruchowa to zdolność zsynchronizowania ruchów z tym, co dostrzegamy wzrokiem. Sprawność tę dzieci ćwiczą od urodzenia, nie kształtuje się ona w odosobnieniu, ale w całościowym rozwoju psychomotorycznym dziecka.
Dobra koordynacja ręka-oko jest niezbędna do wykonywania codziennych czynności, takich jak pisanie, rysowanie, manipulowanie, ćwiczenia gimnastyczne czy czynności samoobsługowe. Jej zaburzenia łatwo rozpoznać – dzieci ze słabo wyćwiczoną koordynacją wzrokowo-ruchową charakteryzują się słabą precyzją ruchów i przejawiają trudności podczas wykonywania prostych zadań. Należą do nich takie czynności jak ubieranie się, prawidłowe chwytanie i rzucanie piłki, utrzymanie równowagi przy staniu na jednej nodze czy wykonywanie prac plastycznych.
Jak zauważyć czy dziecko ma problemy z koordynacją ręka- oko?
Symptomy zaburzeń koordynacji wzrokowo-ruchowej można zauważyć już u kilkumiesięcznych dzieci. Niemowlęta z takim zaburzeniem nie raczkują, mają trudności z utrzymaniem równowagi w pozycji siedzącej i stojącej. Dzieci powyżej roku mogą nie być zainteresowane naśladowaniem ruchu w linii prostej w pionie i poziomie. Są to dzieci, które mają spore problemy w zabawach manipulacyjnych. Wszystkie te objawy znacznie nasilają się w wieku przedszkolnym i szkolnym. Szczególnie w tym późniejszym okresie, zaburzeniom wzrokowo – ruchowym mogą towarzyszyć zaburzenia emocjonalne wynikające z problemów w kontakcie z rówieśnikami.
Jak ćwiczyć?
Ćwiczenie koordynacji wzrokowo-ruchowej od urodzenia ma o tyle duże znaczenie, że niezintegrowane płynnie odruchy ręka –oko warunkują działanie całego organizmu, wpływając na funkcjonowanie układu przedsionkowego, proprioceptywnego czy dotykowego. W przypadku wszystkich tych zaburzeń , terapię jaką najczęściej zaleca się dziecku, jest terapia integracji sensorycznej.
Nim dojdzie do terapii, możemy samodzielnie zadbać o to, by wyćwiczyć koordynację wzrokowo- ruchową dziecka. I choć często robimy to bardzo intuicyjnie, po prostu się bawiąc, warto mieć świadomość, jaki skutek mogą mieć nasze działania dla rozwoju dziecka.
Koordynację ręka- oko możemy wspomagać przez:
- zabawy z piłką, balonikiem, woreczkiem, które polegają na podrzucaniu, łapaniu, toczeniu
- rzuty do celu
- samodzielne ubieranie poszczególnych części garderoby
- robienie kulek z papieru
- lepienie z masy solnej
- przelewanie płynów z naczynia do naczynia
- stemplowanie
- wiązanie sznurka
- sortowanie klocków według kolorów, kształtów, wielkości
- zapinanie guzików
- układanie puzzli
- wycinanie i wydzieranie z papieru
- nawlekanie z koralików
- jednoczesne malowanie obydwoma rękami na dużych powierzchniach
- gry zręcznościowe
Warto pamiętać przy tym, by ćwiczenia spełniały swoją rolę, były dostosowane do poziomu możliwości dziecka, były urozmaicone oraz by były wykonywane w miłej, wspierającej atmosferze.